Relatietherapeuten Register

Vind geregistreerde vakbekwame relatietherapeuten

Het Relatietherapeuten Register is in het leven geroepen om partners die problemen ervaren in hun relatie te informeren over de kwaliteit van relatietherapeuten. Ervaar jij problemen in je relatie, dan kun je via het Relatietherapeuten Register een ervaren en vakbekwame relatietherapeut vinden die beschikt over alle kwaliteiten waaraan een goede en moderne relatietherapeut moet voldoen.

Het beroep van relatietherapeut is niet door wettelijke regelgeving ingekaderd en de titel ‘relatietherapeut’ is niet beschermd. Dat betekent dat iedereen zich relatietherapeut mag noemen, ongeacht opleiding, kwaliteit van (ethisch) handelen en ervaring. Alle relatietherapeuten die je vindt in het Relatietherapeuten Register voldoen aan de kwaliteitsnormen voor het uitvoefenen van het vak van relatietherapeut en spannen zich in om deze hoge kwaliteitsstandaard ook in de toekomst te behouden. Het Relatietherapeuten Register ziet erop toe dat aangesloten relatietherapeuten worden beoordeeld op hun kwaliteiten als relatietherapeut en zichzelf steeds verder ontwikkelen door een goede en regelmatige beroepsuitoefening (ervaring) en bijscholing.

Beroepscode voor Relatietherapeuten 2023

Inhoud

1. Respect voor de autonomie van cliënten: Relatietherapeuten dienen de autonomie en waardigheid van hun cliënten te respecteren. Dit omvat het respecteren van de beslissingen van cliënten, hen eerlijke en duidelijke informatie geven over de therapie, en het verkrijgen van geïnformeerde toestemming, ‘informed consent’, voorafgaand aan het traject van relatietherapie of relatiecoaching.
2. Vertrouwelijkheid en privacy: De privacy van cliënten en de vertrouwelijkheid van hun informatie moet worden gewaarborgd. Er moeten duidelijke regels zijn over wanneer en hoe vertrouwelijke informatie kan worden gedeeld.
3. Professionaliteit: Relatietherapeuten moeten hun vaardigheden en kennis up-to-date houden en moeten zich houden aan de hoogste professionele standaarden. Dit omvat het volgen van passende professionele ontwikkeling en supervisie.
4. Integriteit: Relatietherapeuten moeten eerlijk en transparant zijn in hun werk. Ze moeten belangenconflicten vermijden en altijd in het belang van hun cliënten handelen.
5. Respect voor diversiteit: Relatietherapeuten moeten de culturele, individuele en rolverschillen van hun cliënten respecteren, waaronder die gebaseerd op leeftijd, geslacht, genderidentiteit, ras, etniciteit, cultuur, nationale herkomst, religie, seksuele geaardheid, handicap, taal en sociaaleconomische status.
6. Niet-schadelijkheid: Relatietherapeuten moeten alles in het werk stellen om schade aan cliënten te voorkomen. Dit omvat het zorgvuldig omgaan met machtsverschillen en het vermijden van exploitatie van cliënten.
7. Verantwoordelijkheid: Relatietherapeuten moeten verantwoordelijkheid nemen voor hun professionele handelen, inclusief het erkennen van fouten en het treffen van passende maatregelen om schade te herstellen.
8. Samenwerking en ‘teamwork’: Dit principe benadrukt het belang van samenwerking met andere professionals, zoals artsen, psychiaters, maatschappelijk werkers en anderen. Dit kan vooral relevant zijn in complexe gevallen waarbij cliënten meerdere zorgverleners hebben.
9. ‘Evidence-based practice’: Dit principe benadrukt het belang van het gebruik van therapieën en interventies die ondersteund worden door wetenschappelijk onderzoek. Relatietherapeuten moeten zich inzetten voor het bijhouden van de nieuwste onderzoeksbevindingen en het toepassen van deze kennis in hun werk.
10. Transparantie en open communicatie: Dit principe benadrukt het belang van open en eerlijke communicatie met cliënten. Relatietherapeuten moeten duidelijke verwachtingen stellen, eerlijke feedback geven en cliënten informeren over alle relevante aspecten van de relatietherapie.
11. ‘Advocacy’ of belangenbehartiging: Dit principe benadrukt de rol van relatietherapeuten in het pleiten voor de rechten en belangen van hun cliënten. Dit kan betekenen dat zij zich inzetten voor betere toegang tot geestelijke gezondheidszorg, voor het verminderen van stigma rond geestelijke gezondheid of voor andere relevante kwesties.
12. Voortdurende evaluatie en reflectie: Dit principe benadrukt het belang van voortdurende zelfevaluatie en reflectie voor relatietherapeuten. Ze moeten regelmatig hun eigen praktijken en attitudes evalueren en reflecteren op hun groei en ontwikkeling als professionals.

BEROEPSCODE VOOR RELATIETHERAPEUTEN

1. Respect voor autonomie van cliënten

Informed Consent: Relatietherapeuten dienen duidelijke informatie verschaffen over de doelen, methoden, risico’s, voordelen en alternatieve begeleidingsmogelijkheden. Beide partners moeten hun toestemming hebben gegeven nadat zij zijn geïnformeerd en voordat de therapie begint. Deze toestemming moet vrijwillig zijn en de relatietherapeut dient ervoor te zorgen dat geen van de partners zich onder druk gezet voelt om toestemming te geven.

Keuzevrijheid: Relatietherapeuten dienen de keuzes van hun cliënten te respecteren. Dit omvat het respecteren van hun beslissingen met betrekking tot het voortzetten, wijzigen of beëindigen van de relatietherapie. Relatietherapeuten mogen geen druk uitoefenen op cliënten om bepaalde keuzes te maken.

Zelfbeschikking: Relatietherapeuten dienen de zelfbeschikking van hun cliënten te bevorderen. Dit betekent dat zij cliënten moeten ondersteunen bij het maken van hun eigen beslissingen en bij het ontwikkelen van hun capaciteiten om problemen op te lossen en om te gaan met uitdagingen in hun relatie.

Non-directiviteit: In relatietherapie dienen relatietherapeuten een non-directieve houding aan te nemen. Dit betekent dat ze zich moeten onthouden van het nemen van beslissingen voor de cliënten of van het sturen van de uitkomst van de relatietherapie in een bepaalde richting.

Respect voor individualiteit binnen de relatie: Hoewel de focus van relatietherapie op de relatie ligt, dienen relatietherapeuten het unieke perspectief en de individuele behoeften van elke partner respecteren. Zij moeten erop toezien dat de autonomie van de ene partner niet wordt ondermijnd ten gunste van de andere partner of van de relatie als geheel.

2. Vertrouwelijkheid en privacy

Vertrouwelijkheid: Alle informatie die tijdens de relatietherapiesessies wordt gedeeld, moet vertrouwelijk blijven. Dit omvat informatie die door een van beide partners wordt gedeeld, zowel in individuele als in gezamenlijke sessies. Relatietherapeuten dienen alle mogelijke stappen te ondernemen om de privacy van hun cliënten te waarborgen, waaronder het beveiligen van hun aantekeningen en communicatie.

Beperkingen van de vertrouwelijkheid: De beperkingen van de vertrouwelijkheid moeten duidelijk aan de cliënten worden gecommuniceerd. Dit omvat situaties waarin de relatietherapeut wettelijk of ethisch verplicht is om vertrouwelijke informatie te onthullen, zoals bij vermoeden van kindermishandeling, het risico van ernstige zelfbeschadiging, of bedreiging van het leven van een ander.

Informatie-uitwisseling tussen partners: In relatietherapie kunnen er situaties zijn waarin een van de partners informatie in vertrouwen deelt met de therapeut buiten de gezamenlijke relatietherapiesessies om. De therapeut moet duidelijke regels en grenzen stellen over welke informatie kan en mag worden gedeeld met de andere partner.

Gegevensbescherming: Persoonlijke gegevens van de cliënten moeten veilig worden opgeslagen en verwerkt in overeenstemming met de relevante wet- en regelgeving. Dit omvat ook de digitale communicatie en opslag van gegevens.

Samenwerking met andere professionals: In gevallen waarin de relatietherapeut moet samenwerken met andere professionals, zoals artsen of andere therapeuten, moet hij of zij zorgvuldig omgaan met de privacy van de cliënten. Informatie mag alleen worden gedeeld met de uitdrukkelijke toestemming van de cliënten, tenzij er sprake is van een noodsituatie die openbaarmaking vereist.

3. Professionaliteit

Deskundigheid: Relatietherapeuten moeten adequaat gekwalificeerd en opgeleid zijn in relatietherapie en de diverse methoden en benaderingen die zij toepassen. Ze moeten de grenzen van hun deskundigheid kennen en er niet overheen gaan.

Voortdurende professionele ontwikkeling: Relatietherapeuten dienen actief betrokken te zijn bij voortdurende professionele ontwikkeling om hun kennis en vaardigheden up-to-date te houden. Dit kan onder meer het bijwonen van workshops, het lezen van relevante vakliteratuur en deelname aan intervisie- en supervisie-sessies omvatten.

Supervisie: Relatietherapeuten dienen regelmatige supervisie te ondergaan om op hun professionele praktijk te reflecteren en deze te verbeteren. Dit is vooral belangrijk in relatietherapie, waar de dynamiek tussen de relatietherapeut en de cliënten complex kan zijn en de relatietherapeut kan profiteren van de feedback en het advies van een meer ervaren collega.

Werk binnen de competentiegrenzen: Relatietherapeuten dienen binnen hun gebied van competentie te werken en indien nodig door te verwijzen. Als de problemen of behoeften van de cliënten buiten het expertisegebied van de relatietherapeut vallen, moet de relatietherapeut de cliënten doorverwijzen naar een geschikte specialist.

Ethiek en de wet: Relatietherapeuten moeten zich houden aan de ethische richtlijnen van hun beroep en aan de wet. Dit omvat respect voor de rechten van cliënten, het vermijden van dubbele relaties en andere belangenconflicten, en het handelen in het beste belang van de cliënten.

Respectvol gedrag: Relatietherapeuten dienen respectvol en professioneel gedrag te vertonen tegenover hun cliënten, collega’s en andere professionals. Dit omvat het respecteren van de waardigheid en de waarde van alle mensen, het tonen van empathie en begrip, en het vermijden van discriminatie.

Conflictbeheersing: Therapeuten moeten bekwaam zijn in het beheersen van conflicten, aangezien deze vaak voorkomen in het werken met koppels. Dit omvat het faciliteren van constructieve communicatie tussen partners en het waarborgen van een veilige omgeving waarin conflicten kunnen worden aangepakt.

Zelfzorg: Relatietherapeuten dienen ook zorg te dragen voor hun eigen welzijn en mentale gezondheid. Het werken met koppels kan emotioneel belastend zijn en therapeuten moeten strategieën hebben om met deze stress om te gaan.

Beëindiging van de therapie: Relatietherapeuten dienen de beëindiging van de therapie op een professionele manier te begeleiden. Dit omvat het voorbereiden van de cliënten op de beëindiging, het verstrekken van aanvullende bronnen of verwijzingen indien nodig, en het respecteren van de beslissing van de cliënten om de relatietherapie te beëindigen.

4. Integriteit

Eerlijkheid: Relatietherapeuten moeten eerlijk en open zijn tegenover hun cliënten. Dit omvat het verstrekken van nauwkeurige informatie over hun kwalificaties, hun aanpak van relatietherapie, de verwachte duur van de relatietherapie, de kosten, en eventuele andere relevante zaken.

Transparantie: Relatietherapeuten moeten transparant zijn over hun methoden en de aard van de relatietherapie. Dit betekent dat zij duidelijk moeten uitleggen wat de relatietherapie inhoudt en wat er van de cliënten wordt verwacht.

Belangenconflicten: Relatietherapeuten moeten eventuele belangenconflicten vermijden. Als er een potentieel belangenconflict is, zoals een persoonlijke of zakelijke relatie met een cliënt, dient de relatietherapeut dit duidelijk aan de cliënt te communiceren en passende maatregelen te nemen om het conflict te beheersen.

Dubbele relaties: Relatietherapeuten moeten dubbele relaties vermijden, dat wil zeggen: relaties met een cliënt die naast de relatietherapeutische relatie bestaan, zoals vriendschappelijke, seksuele of zakelijke relaties. Dergelijke relaties kunnen de objectiviteit en professionaliteit van de relatietherapeut ondermijnen en het welzijn van de cliënt in gevaar brengen.

Betalingsbeleid: Relatietherapeuten moeten een duidelijk betalingsbeleid hebben en dit voorafgaand aan de begeleiding van de cliënten communiceren. Dit beleid moet informatie bevatten over de kosten van de relatietherapiesessies, de betalingswijze, het beleid inzake gemiste sessies en eventuele andere relevante zaken.

Behandeling van informatie: Relatietherapeuten moeten zorgvuldig en respectvol omgaan met de informatie van hun cliënten. Dit omvat niet alleen het waarborgen van de vertrouwelijkheid, maar ook het nauwkeurig en eerlijk presenteren van informatie over de cliënten, zowel mondeling als schriftelijk.

Respect voor de mening van cliënten: Relatietherapeuten moeten de meningen en gevoelens van hun cliënten respecteren, zelfs als ze het er niet mee eens zijn. Ze dienen open te staan voor feedback en kritiek en bereid te zijn hun aanpak aan te passen als dat in het belang van de cliënt is.

5. Respect voor diversiteit

Begrip van diversiteit: Relatietherapeuten dienen een grondig begrip te hebben van de vele vormen van menselijke diversiteit, waaronder etniciteit, geslacht, seksuele geaardheid, leeftijd, religie, handicap, en socio-economische status. Zij moeten begrijpen hoe deze factoren de ervaringen, waarden en doelen van hun cliënten kunnen beïnvloeden.

Niet-discriminatie: Relatietherapeuten mogen geen cliënten discrimineren op basis van hun identiteit of achtergrond. Dit betekent dat zij alle cliënten gelijkwaardig moeten behandelen, ongeacht hun persoonlijke kenmerken of omstandigheden.

Cultureel responsieve zorg: Relatietherapeuten moeten streven naar het leveren van begeleiding die gevoelig is voor de culturele achtergrond en identiteit van hun cliënten. Dit kan betekenen dat zij zich aanpassen aan de culturele normen en waarden van hun cliënten, dat zij zich inzetten voor het overbruggen van culturele verschillen, en dat zij zich bewust zijn van hun eigen culturele vooroordelen en aannames.

Erkenning van verschillende relatievormen: Relatietherapeuten dienen respect te tonen voor alle soorten relaties, inclusief heteroseksuele en homoseksuele relaties, polyamoreuze relaties, en andere niet-traditionele relatievormen. Ze moeten bereid zijn om te werken met alle soorten paren en hun unieke dynamieken en uitdagingen te begrijpen.

Inclusieve communicatie: Relatietherapeuten dienen inclusieve en respectvolle communicatie te bevorderen, zowel in hun directe interacties met cliënten als in hun algemene communicatie en marketing. Dit betekent dat zij taal moeten gebruiken die alle soorten mensen erkent en respecteert, en dat zij toegankelijke en begrijpelijke informatie verstrekken.

Betrokkenheid bij sociale rechtvaardigheid: Relatietherapeuten kunnen ook een rol spelen in het bevorderen van sociale rechtvaardigheid en gelijkheid. Dit kan betekenen dat zij zich inzetten voor de rechten van gemarginaliseerde of onderbediende groepen, dat zij zich uitspreken tegen discriminatie en onrecht, en dat zij zich inzetten voor een meer inclusieve en eerlijke samenleving.

6. Niet-schadelijkheid

Voorkoming van schade: In de eerste plaats dienen relatietherapeuten alles in het werk stellen om fysieke, psychologische en emotionele schade aan hun cliënten te voorkomen. Dit betekent dat zij zich bewust moeten zijn van het potentieel voor schade in hun werk en actief maatregelen moeten nemen om dit te voorkomen.

Cliënten niet misbruiken: Relatietherapeuten mogen nooit hun (machts)positie en het in hen gestelde vertrouwen misbruiken om hun cliënten te schaden. Dit omvat het vermijden van elke vorm van seksueel, emotioneel, financieel of ander misbruik.

Veilige omgeving creëren: Relatietherapeuten dienen een veilige en ondersteunende omgeving te creëren voor hun cliënten. Dit betekent dat zij fysieke veiligheid moeten garanderen, maar ook dat zij een sfeer van respect, vertrouwen en openheid dienen te creëren waarin cliënten zich comfortabel voelen om te praten over hun problemen en gevoelens.

Risico’s beheren: Relatietherapeuten moeten in staat zijn om risico’s te beheren, waaronder het risico van zelfbeschadiging, geweld of misbruik in de relatie. Dit betekent dat zij alert moeten zijn op tekenen van deze risico’s en moeten weten hoe te reageren als deze zich voordoen.

Beëindiging van de relatietherapie: Als een therapeut het gevoel heeft dat de relatietherapie meer kwaad dan goed doet of als de relatietherapeut niet in staat is om de cliënt effectief te helpen, moet de relatietherapeut de relatietherapie kunnen beëindigen op een manier die de cliënt zo min mogelijk schaadt.

Grenzen van de competentie: Relatietherapeuten dienen de grenzen van hun competentie te kennen en te respecteren. Dit betekent dat zij cliënten niet moeten begeleiden buiten hun gebied van expertise en dat zij cliënten moeten doorverwijzen naar andere professionals als dat in het belang van de cliënt is.

7. Verantwoordelijkheid

Verantwoordelijkheid voor cliënten: Relatietherapeuten dienen in de eerste plaats verantwoordelijkheid te nemen voor het welzijn van hun cliënten. Dit betekent dat ze moeten handelen in het beste belang van hun cliënten en moeten streven naar het bevorderen van hun psychologische gezondheid en welzijn, zelfs als dit conflicteert met hun eigen belangen.

Verantwoordelijkheid voor de kwaliteit van de begeleiding: Relatietherapeuten dienen ervoor te zorgen dat de begeleiding die zij bieden van hoge kwaliteit is. Dit betekent dat zij up-to-date moeten blijven met betrekking tot de laatste onderzoeken en ‘best practices’ in relatietherapie, en dat zij hun vaardigheden en kennis regelmatig moeten bijschaven door middel van professionele (en liefst ook persoonlijke) ontwikkeling.

Verantwoordelijkheid voor professioneel gedrag: Relatietherapeuten dienen zich te houden aan de professionele normen van hun beroep en moeten verantwoordelijkheid nemen voor hun acties. Dit betekent dat zij passende professionele grenzen handhaven, de rechten en waardigheid van cliënten respecteren, eventuele fouten erkennen, zich inzetten voor het herstellen van eventuele schade en bereid zijn om verantwoording af te leggen. Ook het respecteren van de privacy en vertrouwelijkheid van cliënten valt onder verantwoordelijk gedrag en de professionele plicht van de relatietherapeut.

Verantwoordelijkheid voor collega’s: Relatietherapeuten hebben een verantwoordelijkheid naar hun collega’s, zowel binnen hun eigen praktijk als binnen de bredere gemeenschap van relatietherapeuten. Dit betekent dat zij moeten streven naar een collegiale en respectvolle werkomgeving, en dat zij eventueel bijdragen aan de professionele ontwikkeling van collega’s.

Verantwoordelijkheid voor de maatschappij: Relatietherapeuten hebben ook een verantwoordelijkheid naar de gemeenschap en de maatschappij. Dit betekent dat ze dienen te streven naar het bevorderen van psychologische gezondheid en welzijn in hun gemeenschap en dat ze zich inzetten voor sociale rechtvaardigheid.

Verantwoordelijkheid voor zelfzorg: Relatietherapeuten hebben ook een verantwoordelijkheid om voor zichzelf te zorgen. Dit betekent dat ze maatregelen moeten nemen om hun eigen psychologische gezondheid en welzijn te bevorderen, zodat ze in staat zijn om effectieve zorg te bieden aan hun cliënten.

8. Samenwerking en ‘teamwork’

Interdisciplinaire samenwerking: Relatietherapeuten dienen open te staan voor en actief te streven naar samenwerking met andere professionals in het veld van de geestelijke gezondheidszorg en daarbuiten. Dit kan omvatten: artsen, psychiaters, maatschappelijk werkers, gezinstherapeuten, kindertherapeuten en andere relevante professionals. Dergelijke samenwerking kan de kwaliteit en de reikwijdte van de zorg die aan cliënten wordt verleend, verbeteren.

Communicatie en coördinatie: Wanneer er sprake is van meerdere zorgverleners, dienen relatietherapeuten effectieve communicatie en coördinatie te bevorderen om ervoor te zorgen dat de begeleiding naadloos aansluit en consistent is. Relatietherapeuten dienen respectvol en professioneel om te gaan met andere professionals en duidelijke en accurate informatie te delen met toestemming van de cliënt.

Respect voor andere disciplines: Relatietherapeuten dienen respect te tonen voor de expertise en bijdragen van professionals in andere disciplines. Ze moeten bereid zijn om te leren van anderen en om verschillende perspectieven en benaderingen te overwegen.

Cliënten ondersteunen in multidisciplinaire zorg: Relatietherapeuten dienen hun cliënten te ondersteunen in het navigeren door multidisciplinaire zorg. Ze kunnen hen helpen begrijpen hoe verschillende professionals kunnen bijdragen aan hun welzijn en hen eventueel ondersteunen bij het coördineren en communiceren met andere zorgverleners.

Netwerken en professionele betrokkenheid: Relatietherapeuten dienen te streven naar actieve betrokkenheid bij professionele netwerken en gemeenschappen. Dit kan hen helpen relaties op te bouwen, te leren van anderen, en op de hoogte te blijven van nieuwe ontwikkelingen en ‘best practices’ in het veld.

9. ‘Evidence-based practice’

Toepassen van onderzoek in de praktijk: Relatietherapeuten dienen te streven naar het gebruik van therapeutische benaderingen en interventies die ondersteund worden door solide wetenschappelijk onderzoek. Dit betekent het toepassen van technieken en methoden waarvan is aangetoond dat ze effectief zijn.

Voortdurende professionele ontwikkeling: ‘Evidence-based practice’ vereist een voortdurende betrokkenheid bij professioneel leren en ontwikkelen. Relatietherapeuten dienen up-to-date te blijven met de laatste onderzoeksbevindingen en deze kennis integreren in hun werk.

Kritisch denken en evaluatie: Relatietherapeuten moeten in staat zijn om wetenschappelijk onderzoek kritisch te evalueren. Dit betekent dat ze in staat moeten zijn om de kwaliteit van onderzoek te beoordelen, de relevantie van onderzoeksresultaten voor hun praktijk te overwegen en wetenschappelijke literatuur kritisch te lezen en te interpreteren.

Integratie van cliëntvoorkeuren en -waarden: ‘Evidence-based practice’ betekent niet alleen het toepassen van onderzoeksresultaten, maar ook het integreren van de waarden, voorkeuren en doelen van cliënten in het relatietherapeutische proces. Relatietherapeuten moeten in staat zijn om de beste beschikbare bewijzen aan te passen aan de unieke omstandigheden en behoeften van hun cliënten.

Bewustzijn van de grenzen van bewijs: Hoewel ‘evidence-based practice’ sterk wordt aangemoedigd, dienen relatietherapeuten zich ook bewust te zijn van de grenzen van het huidige onderzoek. Ze dienen de nuance en complexiteit van individuele gevallen te herkennen en bereid te zijn om flexibel te zijn in hun benadering wanneer nodig.

10. Transparantie en open communicatie

Duidelijke verwachtingen: Vanaf het begin dienen relatietherapeuten duidelijke verwachtingen te stellen over het therapieproces, waaronder doelen, sessieduur, kosten, annuleringsbeleid en de beperkingen van vertrouwelijkheid. Het creëren van een ‘informed consent’ document kan helpen om deze zaken te verduidelijken.

Open communicatie over het relatietherapeutisch proces: Relatietherapeuten dienen open en eerlijk te zijn over de voortgang van de relatietherapie. Dit kan inhouden dat ze regelmatig feedback geven en ontvangen, evenals dat ze discussies over de effectiviteit van de relatietherapie niet uit de weg gaan.

Transparantie over professionele competentie en grenzen: Relatietherapeuten dienen open te zijn over hun kwalificaties, ervaring en expertisegebieden, evenals over eventuele beperkingen of grenzen van hun competentie. Ze moeten bereid zijn om cliënten door te verwijzen naar andere professionals indien nodig.

Eerlijkheid en integriteit: Relatietherapeuten dienen eerlijk en oprecht te zijn in al hun interacties met cliënten. Ze moeten onjuiste informatie vermijden en niet misleiden over de aard of de waarschijnlijke uitkomsten van de relatietherapie.

Openheid over eventuele conflicten of dualiteiten: Relatietherapeuten dienen transparant te zijn over eventuele potentiële conflicten of dualiteiten, zoals persoonlijke, professionele of financiële belangen die hun werk met cliënten kunnen beïnvloeden.

11. ‘Advocacy’ of belangenbehartiging

Pleiten voor toegankelijkheid: Relatietherapeuten moeten pleiten voor de toegankelijkheid van geestelijke gezondheidszorg voor iedereen, ongeacht hun financiële situatie, culturele achtergrond, geslacht, leeftijd, seksuele geaardheid, religie, enzovoort. Dit kan betekenen het ondersteunen van beleid dat betaalbare en inclusieve diensten bevordert.

Verminderen van stigma: Relatietherapeuten hebben een verantwoordelijkheid om te helpen het stigma te verminderen dat nog steeds verbonden is aan het zoeken naar geestelijke gezondheidszorg en specifiek relatietherapie. Dit kan worden bereikt door het geven van voorlichting en het betrekken van de gemeenschap.

Cliëntenrechten: Relatietherapeuten moeten pleiten voor de rechten van hun cliënten, zowel binnen als buiten de telatietherapeutische omgeving. Dit kan inhouden het opkomen voor vertrouwelijkheid, het recht op ‘informeren consent’ en andere ethische overwegingen.

Sociale rechtvaardigheid: Relatietherapeuten kunnen pleiten voor sociale rechtvaardigheid in bredere zin, door het bevorderen van gelijkheid, diversiteit en inclusie in hun werk en daarbuiten.

Ondersteunen van cliënten bij ‘zelfadvocacy’: Relatietherapeuten kunnen hun cliënten ondersteunen en hen in staat stellen om voor hun eigen belangen op te komen. Dit kan betekenen hen helpen te begrijpen en uit te spreken wat hun behoeften zijn en hen te begeleiden bij het navigeren door systemen van zorg en ondersteuning.

12. Voortdurende evaluatie en reflectie

Regelmatige supervisie: Relatietherapeuten dienen regelmatig deel te nemen aan supervisie om hun praktijk te evalueren en te verbeteren. Dit omvat het ontvangen van feedback, het identificeren van gebieden voor groei en het verfijnen van therapeutische technieken en benaderingen.

Zelfreflectie: Relatietherapeuten moeten zelfreflectie beoefenen om hun eigen gedachten, gevoelens en gedragingen in de therapeutische relatie te begrijpen. Dit kan helpen bij het identificeren van blinde vlekken, vooringenomenheden of mogelijke tegenoverdracht.

Betrokkenheid bij professioneel leren: Voortdurend leren en professionele ontwikkeling is essentieel. Dit kan het bijwonen van workshops, conferenties en trainingen omvatten, evenals het bijhouden van relevante literatuur en onderzoek.

Feedback van cliënten: Relatietherapeuten dienen open te staan voor, en actief feedback vragen aan hun cliënten. Dit kan een waardevol perspectief bieden op de effectiviteit van de therapie en onderdelen waar verbetering mogelijk is.

Ethische reflectie: Relatietherapeuten dienen regelmatig stil te staan bij de ethische aspecten van hun werk en te zorgen voor consistentie met deze Beroepscode voor Relatietherapeuten. Dit kan een bewuste overweging van ethische dilemma’s en mogelijke oplossingen omvatten.

Beroepscode voor Relatietherapeuten, jouw input is waardevol

De Beroepscode voor Relatietherapeuten omvat ethische richtlijnen en professionele normen voor gedrag. Het is belangrijk op te merken dat de exacte inhoud en richtlijnen in de Beroepscode voor Relatietherapeuten kunnen veranderen over de tijd, aangezien ze worden aangepast aan nieuwe inzichten, wetenschappelijke ontwikkelingen, en maatschappelijke veranderingen. De Beroepscode voor Relatietherapeuten is met andere woorden een ‘levend document’ dat kan en moet evolueren naarmate de professionele standaarden en praktijken veranderen. Zowel professionals uit het veld als cliënten zijn uitgenodigd bij te dragen aan de evolutie van het document, om ervoor te zorgen dat de Beroepscode voor Relatietherapeuten relevant en praktisch is.

Mocht(en) jij (jullie) als cliënt(en) een situatie meemaken of een ervaring hebben die als input kan dienen voor de Beroepscode, neem dan contact met ons op.